Nieuwsbrief 2017

Sibusiso is in 2000 opgericht door Henk en Atty Hammer-Roos. Henk, een ervaren tropenarts, heeft tot 2001 een huisartsenpraktijk gehad. Atty is verpleegkundige, verloskundige en lerares. Samen werkten ze jarenlang in oorlogsgebieden en vluchtelingen-kampen via Artsen Zonder Grenzen. Na deze ervaringen wilden ze zelf een project opzetten in een ontwikkelingsland voor een kwetsbare groep kinderen. Na uitgebreid onderzoek zijn Atty en Henk het project gestart voor verstandelijk gehandicapte kinderen in Tanzania: Sibusiso. Sibusiso heeft op dit moment - augsutus 2017- aan ruim 3000 kinderen in Tanzania uitzicht op een beter bestaan geboden.

 

De uitbreiding van de keuken is klaar

Na een aantal maanden van bouwen is het zo ver. De keuken voldoet weer aan alle eisen om de benodigde hoeveelheid maaltijden te kunnen maken. Door een extra kookgedeelte aan de bestaande keuken te bouwen en door meer kookgerei aan te schaffen, is de capaciteit verdubbeld. Er zijn twee extra grote kookpotten (60 en 50 liter) bij gekomen, waardoor er in totaal nu 4 grote kookpotten zijn. Ook zijn er meer aanrechten gekomen met extra wasbakken. Buiten is er nu een overdekte plaats, waar op hygiënische wijze bijvoorbeeld de rijst of bonen gesorteerd  en gewassen kunnen worden.

Daar is nu ook meer ruimte om groenten te wassen en te snijden. Het gasstelletje waar de pap voor de kinderen op werd gekookt is  vervangen door een fornuis dat geschikt is voor biobrandstof. Voordat de uitbreiding plaatsvond was er geen ruimte in de keuken om de hele grote kookpotten schoon te maken. Dit werd door Gody altijd buiten onder een kraantje gedaan. Nu is er een hele grote wasbak/wasplaats gemaakt zodat hij de potten goed kan poetsen. 

De uitbreiding van de keuken is mogelijk gemaakt door verschillende donoren, waaronder The Dutch Flower Foundation. Ontzettend bedankt dat jullie deze noodzakelijke uitbreiding mogelijk hebben gemaakt!

 

Speciale aandacht voor drie kinderen van Sibusiso

Douglas Dominic
Douglas Dominic is geboren middels een keizersnede. De operatie verliep goed, maar na de geboorte duurde het 4 uur voordat Douglas begon te huilen. In de eerste dagen na de geboorte at hij slecht. Hij had geen zuigreflex en kreeg na drie dagen voedsel per sonde toegediend. Na twee weken in het Tengeru ziekenhuis, begon hij wat te zuigen en kreeg hij ook wat borstvoeding binnen. Hij mocht toen met zijn moeder naar huis.

Thuis huilde Douglas veel en eten ging niet goed. Na een week is zijn moeder met hem teruggegaan naar het ziekenhuis. Daar werd een longontsteking vastgesteld. Na een behandeling van een week mocht Douglas weer naar huis, maar daar ging het al snel weer mis.

Douglas huilde veel, en ook het eten ging weer niet goed. Via een tip van vrienden kwam Douglas in het AICC bij een kinderarts terecht. Zij heeft Douglas onderzocht en kwam tot de conclusie dat hij hersenbeschadiging had opgelopen.  Dit nieuws kwam voor de moeder als een grote schok. Ze besefte dat dit een groot probleem was voor Douglas. Gelukkig kreeg ze veel support van de familie en van de vader van Douglas. Ondanks dat had ze veel verdriet omdat haar zoontje nooit voor zichzelf zou kunnen zorgen. De kinderarts adviseerde om na drie maanden terug te komen naar het AICC, maar dat is erg duur. Een van de buren raadde aan om contact met Sibusiso op te nemen voor advies en hulp. Men vertelde dat bij Sibusiso de service goed is en bijna gratis.
 
Douglas is bij Sibusiso onderzocht. Hij had weinig controle over zijn hoofd en kon niets vasthouden met zijn handen. Bovendien ziet hij slecht. Douglas en zijn moeder waren uitgenodigd om mee te doen aan de 3 maanden groep die afgelopen januari van start ging. Helaas lukte het de moeder niet in verband met haar werk. Ze heeft wel thuis kunnen regelen dat ze vanaf april mee kon gaan doen aan het 3 maanden programma. In de tussentijd kwam ze wel elke maand voor ambulante hulp naar Sibusiso. Gedurende de 3 maanden dat Douglas en zijn moeder aan het programma deelnemen, krijgt Douglas therapie en oefeningen en zijn moeder leert om dit zelf thuis te continueren. Douglas kan nu, na massage, al een beetje zijn handen gebruiken. Hij heeft ook wat meer controle over zijn hoofdbewegingen. Hierdoor kan hij nu met ondersteuning zitten. 

Door de vooruitgang van Douglas, kijkt zijn moeder wat positiever tegen de situatie aan. Ze kan nu meer genieten van het samenzijn met haar kind. Natuurlijk is er nog een lange weg te gaan en zal Douglas altijd meer problemen hebben dan een gezond kind. Dit besef is voor zijn moeder soms nog zwaar. Op het moment is ze erg dankbaar voor de kans die ze heeft gekregen bij Sibusiso en dankt ze de mensen van Sibusiso voor alle hulp die ze krijgt.

Precious Jeremiah
De 15 maanden oude Precious Jeremiah woont samen met haar moeder en grootouders in Ngaramtoni, een dorpje gelegen in de regio van Arusha. De vader van Precious verliet het gezin zodra bleek dat zijn dochter een handicap heeft. 

Volgens de moeder is de zwangerschap zonder problemen of ziektes verlopen. De bevalling is ook goed gegaan en er waren geen complicaties. Toen Precious 2 dagen oud was kreeg ze hoge koorts. Haar ouders zijn met haar naar ziekenhuis gegaan, waar Precious drie weken opgenomen werd. Toen Precious negen maanden oud was kon ze nog niet zitten of staan. Ze kon niets vasthouden met haar handen en ze had weinig controle over haar hoofd. De moeder en grootouders wisten niet wat ze aan moesten met Precious en gingen met haar van ziekenhuis naar ziekenhuis. Uiteindelijk kreeg de moeder van Precious het advies om contact op te nemen met Sibusiso om te zien of ze daar geholpen kon worden.
 
In januari 2017 zijn Precious en haar moeder op consult geweest bij Sibusiso. Na onderzoek door de maatschappelijk werker, de therapeut en de onderwijzer zijn moeder en dochter uitgenodigd om aan het 3 maanden programma mee te doen. In april van dit jaar zijn Precious en haar moeder aan dit programma bij Sibusiso begonnen. In een paar maanden tijd heeft Precious geleerd haar handen beter te gebruiken en ze kan zitten. Ze zegt inmiddels een paar woorden, zoals mama, sitaki (ik wil) en acha (ophouden) en ze lacht veel.
 
Haar moeder heeft het er nog steeds erg moeilijk mee dat Precious niet is als andere kinderen. Dat ze in de steek is gelaten door de vader van Precious geeft haar stress. Hij helpt in geen enkel opzicht in het onderhoud en het wel en wee van zijn dochter. Gelukkig ziet de moeder dat Precious vooruitgang boekt, en dat geeft wat rust. Ze waardeert de zorg en hulp van Sibusiso en de mensen die er werken enorm.

Ahmed Nuhu
Toen Ahmed vier maanden was heeft hij hoge koorts gehad. Dit ging gepaard met epileptische aanvallen. Inmiddels is Ahmed 2 jaar. Zijn vader en moeder zagen dat Achmed, in vergelijking tot andere kinderen, steeds verder achterbleef in zijn ontwikkeling. Hier maakten ze zich grote zorgen over. Achmed kan een beetje zitten, maar niet staan en al helemaal niet lopen. Daarnaast kwijlt hij veel. De ouders zijn met hem bij verschillende ziekenhuizen geweest. Uiteindelijk adviseerden de artsen hen om contact op te nemen met Sibusiso.
 
Vanaf April 2017 doen Ahmed en zijn moeder mee in het 3 maanden programma in het centrum van Sibusiso. Ahmeds moeder ziet nu al verbetering in de ontwikkeling van Ahmed. Na ruim 1 maand intensieve begeleiding kan Ahmed zitten en kruipen. Met voldoende ondersteuning kan hij zelfs al een beetje staan. De moeder en vader zijn erg blij met de hulp van Sibusiso voor Ahmed. Ze zien dat de begeleiding en training zijn vruchten begint af te werpen.

 

Het verhaal van mama Eva

Veronica Nazaeli Mkombo is sinds 2009 leverancier van groenten en fruit bij Sibusiso. Iedereen noemt haar Mama Eva, naar haar dochter die in behandeling is bij Sibusiso.

In maart 2009 startte Mama Eva samen met haar gehandicapte dochter, Evaline Filex, bij Sibusiso met het drie maanden programma. Helaas was het voor haar niet mogelijk om de drie maanden vol te maken vanwege familie omstandigheden. Mama Eva moet voor het inkomen van het gezin zorgen, en drie maanden niet werken bleek te lang. Ze kwam wel trouw elke maand met Eva naar de dagtherapie.

Op een dag, onderweg naar Sibusiso, kwam ze Atty tegen. Nadat Atty haar verhaal had aangehoord, vroeg ze Atty of het mogelijk was om groenten en fruit aan Sibusiso te leveren. Tot op de dag van vandaag  is ze de vaste leverancier van Sibusiso Foundation voor groenten en fruit. Dit geeft zekerheid en rust voor haar en haar familie, wetende dat ze een vast inkomen heeft.

Om toch goede begeleiding voor haar dochter te krijgen, heeft Mama Eva een familielid gevonden die de zorg voor haar dochter overneemt als ze zelf aan het werk is. Zo was het toch mogelijk om mee te doen met een drie maanden programma. Eva ontwikkelt zich nu goed, en boekt vooruitgang.
Mama Eva is blij dat ze de kans heeft gekregen om aan Sibusiso te kunnen leveren. Ze waardeert het werk van Sibusiso en is blij daar onderdeel van te kunnen zijn. Mama Eva beseft goed dat het belangrijk is om de buitenwereld te laten zien dat kinderen met een handicap niet anders zijn dan andere kinderen.

 

Vrienden uit het Duitsland richten een financieel fonds op voor Sibusiso

Al in de herfst van 2016 hebben bevriende paren uit Büderich en Welver een financieel fonds voor Sibusiso opgericht. Afgelopen donderdag was er een bijeenkomst in restaurant Werlinger, waarbij ook de oprichters Henk en Atty van de Stichting Sibusiso aanwezig waren. 

De vrienden uit Büderich en Welver willen Sibusiso graag helpen. Na een gezamenlijke reis naar Afrika en een bezichtiging van het project namen Josef en Christine Blienert, Heribert en Thea Mundry, Peter en Christina Riechert samen met de nederlandse singersongwriter Anton van Doornmalen en zijn vrouw Riekie het besluit: er moet in Duitsland een financieel fonds voor Sibusiso komen. „Wij zijn zeer gemotiveerd, maar we hebben ondersteuning nodig,“ zegt voorzitter Jozef Blienert.  De eerste bijeenkomst van de pas opgerichte vereniging werd gebruikt om intensief te discussiëren over wat er precies met de giften gedaan zal worden. Het kwam goed uit dat Atty gedetailleerd de problemen van het werk in Tanzania uiteen kon zetten. Daarbij lichtte ze toe, hoe door fysiotherapie de kwaliteit van leven voor de kinderen verbeterd wordt.    
 
Tijdens de liefdadigheidsconcerten van Anton van Doornmalen, zanger en nieuw bestuurslid van Stichting Sibusiso, in Einbeck (Niedersachsen) en Langenstein (Sachsen-Anhalt) zijn het afgelopen jaar al de eerste giften ingezameld. "Maar we willen  nog meer bereiken,“ zegt Josef Blienert, die bereikbaar is op het email-adres @email voor vragen, opmerkingen en ideeën. Binnenkort wordt er een nieuwe duitse website gebouwd.  


 De leden van het duitse financiële fonds voor Sibusiso Thea Mundry, Christina Riechert, Heribert Mundry, Peter Riechert, Sibusiso-oprichtster Atty Hammer-Roos, Josef en Christine Blienert, Henk Hammer en Riekie en Anton van Doornmalen. Foto: Sträter

 

Tot slot

Sibusiso streeft ernaar het aantal papieren Nieuwsbrieven te verminderen en zo veel mogelijk over te gaan naar digitaal. Wilt u de Nieuwsbrieven voortaan digitaal ontvangen, laat het ons dan a.u.b. weten via info@sibusiso.nl

Mocht u vragen en/of opmerkingen hebben m.b.t. deze nieuwsbrief of een van de beschreven onderwerpen, dan kunt u ons bereiken via info@sibusiso.nl


Hartelijke groet,

Het bestuur en management van Sibusiso.